De kern en de randen

In de Volkskrant staat een serie artikelen over de crisis van het kapitalisme en daar komen grote denkers/doeners/wetenschappers aan het woord over dit onderwerp. Hun visies en conclusies over de maatschappij/wereld waarin wij leven stemmen niet erg gelukkig en helaas komen hun waarnemingen en analyses overeen met die van mij. Nou valt mij de laatste tijd op dat veel meer mensen de wereld waar in wij leven bekritiseren (Freek de Jonge, Jaap Peters, Rene Tissen, de oppositie, en vele vele anderen) en dan met name de publieke en private sector hiervoor verantwoordelijk houden. Er is veel mis in het bedrijfsleven en dan met name met de macht van de banken, maar veel meer nog heeft de overheid (wij dus met zijn allen) geen grip op deze partijen gehouden. Veel bestuurders zijn druk bezig met het besturen van hun bootje(s) maar er is totaal geen regie op de gehele vloot. Daarnaast is deze vloot ook nog flink aan het uitdijen en kost dat heel wat, terwijl de opbrengsten onduidelijk zijn. Er zijn nu al meer dan 3000 zelfstandige organen met een bestuurlijke taak (Zelfstandig Bestuur Orgaan), die allemaal rapporten, adviezen, beleidsnotities, produceren en allemaal een directeur hebben met onderliggende organisatie en doelstellingen. Nu worden er zeker zinnige dingen gedaan door deze clubs maar jezelf de vraag stellen of je daadwerkelijk waarde toevoegt is en blijft een lastige. Zeker om die vraag aan jezelf te stellen. Terwijl dat nu het hardste nodig is. Vanuit het huidige kabinet (de kern) hebben we weinig te verwachten. Dus zal het moeten beginnen in de randen, dus alles wat er rond de kern heen gebouwd is. Veel mensen met wie ik samenwerk, zijn vanuit deze randen tegen de kern aangelopen en hebben het systeem verlaten of hebben daar plannen voor. Ik kom ook massa's tegen die zich erbij neergelegd hebben en nu een organisatie aansturen met schaal 14/15 op zak. En dit terwijl zij in het verleden toch iets andere idealen hadden. Zie ook mijn verhaal op Youtube.


Er is ook nog een deel 2 en 3.

Mensen (consultants, opiniemakers, cabaretiers, wetenschappers, schrijvers) die het systeem verlaten hebben of zichzelf nooit als onderdeel hiervan gezien hebben, maar er nog wel voor en in werken krijgen het systeem niet veranderd. Het zal de spuigaten uit moeten lopen voordat we een en ander echt op de schop gaan nemen. Aan de sociale, economische en technologische voorwaarden is haast voldaan.