Ik was gisteren op de bijeenkomt "haal meer uit de DU" Digitale Universiteit. Ik heb een aantal bijeenkomsten gevolgd. Zo was ik bij de eerste bijeenkomst "Hoe volg je je eigen wegen? De ontwikkeling van een dashboard voor studenten en studentbegeleiders. Ik dacht de bijbehorende omschrijving gelezen te hebben dat dat wel wat voor mij zou zijn. Dat kwam niet helemaal uit !!. We moesten eerst met vier man een kwartetspel spelen wat ontwikkeld was om inzicht te krijgen in de problematiek rondom informatie en studieloopbaanbegeleiding. Wat je zag was dat het spel het doel (overdragen kennis) volledig miste. Dat kwam omdat het verzamelen van kaartjes (winnen!!!) belangrijker werd geacht dan lezen wat er op die kaartjes staat. Dit fenomeen is ook al duidelijk beschreven door Jeroen van Mastrigt (lector) en Jan Willem Renger van de Hogeschool voor de kunsten Utrecht in Hilversum. Zij hebben het over de regelset, declaratieve laag en sociale interactie in games. De content(informatie) zat bij dit spel in de declaratieve laag en niet in de regelset (verzamelen van vier dezelfde kaarten) en de sociale interactie (het vraag/antwoord spel tusen deelnemers). Het leereffect was dus minimaal. Zo moet het dus niet met games in het onderwijs. Voor de rest werden in deze bijeenkomst de resultaten besproken van een onderzoek naar informatiesystemen die Studielooopbaanbegeleiders zoal gebruiken bij hun adviezen aan studenten. Dit is onderzocht in het project Follow Me . Conclusie: Er moet nog een hoop gebeuren en Follow Me maakt inzichtelijk wat en hoe.
Bij de lunch gesproken met twee enthousiaiste mensen (meestal op dit soort bijeenkomsten) uit het onderwijs veld. Eerst met een man gesproken van de Open Universiteit die onderzoek heeft verricht naar Games in het onderwijs (games zijn hot). We hebben het gehad over principes die ten grondslag liggen (regelset) aan eeuwenoude spellen. Probleem blijft dat er op kleine schaal wel wat aan games worden ontwikkeld maar een killer app in serious games is er nog niet en wordt ook nog niet ontwikkeld. Daarna sprak ik een mevrouw die werkzaam is aan de Fontys Hogeschool (Paramedisch). Zij hield zich bezig met het creatief omgaan van weerstanden die bestaan bij docenten die met het nieuwe leren te maken krijgen. Zij gaf aan dat de weerstanden die ze tegenkwam aangaven dat de docent zeer betrokken is bij zijn werk. Dat is een belangrijk vetrekpunt. Als je vanuit deze betrokkenheid vetrekt en aandacht hebt voor de veranderingen waarmee deze persoon te maken krijgt dan gaat het lukken om het nieuwe leren ook voor deze personen tot een succes te maken. Ik vindt dat een belangrijke constatering. Ik zie echter dat er voor de menselijke kant (verandering docentencorps) nog te weinig aandacht is in de HBO instellingen. Dus meer focus op mensen en minder op systemen, modellen en techniek in het HBO is mijn devies.
woensdag, september 20, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten